Het team van KIT groeit. Benieuwd naar de verhalen van de medewerkers? In deze rubriek gaan medewerkers met elkaar in gesprek over hun werkzaamheden en visie op inclusie. Deze week stellen Sandra Polman (Digital Marketeer) en Harry de Boer (Business Developer) zich voor.
Sandra: Jij bent betrokken geweest bij de oprichting van KIT, Harry. Hoe ging dat? Harry: Ongeveer acht jaar geleden zijn we met KIT gestart. Op dat moment waren er drie partijen die de basis vormden. Cedris, SBCM en TNO als een kennispartij. Ik ben de ‘linking pin’ binnen KIT voor TNO. En aan de andere kant ben ik natuurlijk inhoudelijk ook erg geïnteresseerd in wat dit allemaal kan brengen.
Sandra: Ik werk vandaag precies vier jaar bij KIT. Harry: Gefeliciteerd! Je begon natuurlijk met bepaalde verwachtingen over technologie. Als je terugkijkt op de afgelopen jaren, hoe heb je het dan ervaren? Dankjewel. In het begin dacht ik dat de ontwikkelingen sneller zouden gaan. Maar inmiddels weet ik dat technologie implementeren in een organisatie iets van de lange adem is. Er waren toen ik begon ook nog veel minder voorbeelden van bedrijven die inclusieve technologie inzetten. Je ziet nu dat het steeds meer gaat leven.
Harry: Als jij aan vrienden of familie vertelt wat je doet voor je werk, hoe leg je dat dan uit?
Sandra: Ik geef vaak het Operator Support Systeem als voorbeeld. Dan vertel ik dat mensen voorheen alleen simpele taken konden uitvoeren. Door de OSS kunnen ze ineens een kinderstoel in elkaar zetten, omdat de werkinstructies geprojecteerd worden op hun werktafel. Virtual Reality spreekt ook veel mensen aan. Mensen denken vaak dat dat alleen voor gamen is. Als ik uitleg dat het ook ingezet wordt bij sollicitatietrainingen zijn mensen echt onder de indruk.
Sandra: Ben je persoonlijk betrokken bij het onderwerp? Harry: Ik vind dit eigenlijk de leukste job die ik ooit in mijn hele werkende carrière heb gedaan. Het gaat over technologie, mensen en over nieuwe ontwikkelingen. Wanneer mensen door technologie een stapje kunnen zetten in hun ontwikkeling of in hun werk zijn ze zo dankbaar. Ze hebben een ander perspectief op de toekomst gekregen. Dat vind ik zo waardevol. Ik merk dat mensen die met dit onderwerp bezig zijn altijd in kansen denken in plaats van in problemen.
Sandra: Ik heb zelf een Wajong-uitkering en ik merk dat mensen daar vaak een bepaald beeld bij hebben dat niet altijd klopt. Als ze mij ontmoeten zeggen ze dan ‘maar jou nemen ze wel aan’. Maar wanneer ik dan vraag hoeveel mensen met een indicatie in hun organisatie werken, zijn dat er heel weinig. Harry: Er zijn zoveel mensen die langs de kant staan op de arbeidsmarkt terwijl dat helemaal niet hoeft. Technologie is niet de oplossing voor alles, maar kan wel helpen. Wist je dat uit een onderzoek van TNO blijkt dat eenzaamheid een groter probleem dan roken of drinken is? Werk is zo belangrijk voor de sociale cohesie. Ik vind het fijn dat wij met ons werk iets kunnen bijdragen.
Harry: Wat vind je zo mooi aan je werk? Sandra: Als je mensen van de doelgroep spreekt zijn ze gewoon zo blij met hun werk. Vaak blijkt ook dat ze meer kunnen dan wat andere mensen of zijzelf voorheen dachten. Ik sprak laatst iemand die zei dat hij met behulp van een slimme bril na 24 jaar voor een externe werkgever zou willen werken. Dat kan technologie doen. Dat is toch mooi?
Wat betekent inclusie voor jou? In een hockey- of voetbalteam heb je 11 spelers. Die spelers zijn niet allemaal spits. Dan kan je niet winnen. Iedereen heeft eigen kwaliteiten en zo vorm je samen een mooi team. Dat geldt ook zo voor inclusie op de arbeidsmarkt wat mij betreft.
Sandra: Welke technologie moet nog ontwikkeld worden volgens jou? Harry: Ik vind dat we nog meer kunnen doen voor de fysieke ondersteuning van mensen. Exoskeletten staan echt nog in het begin van de ontwikkeling. Daar valt nog zoveel winst mee te behalen. En jij?
Ik wil dat het gebruik van een exoskelet ook normaler wordt in de toekomst. Dat we er niet meer gek van opkijken als iemand dat over zijn trui aan heeft. Dat geldt voor alle technologie die de mens ondersteunt. De inzet van inclusieve moet vanzelfsprekend worden.
Daar sluit ik me helemaal bij aan.
Iedereen heeft andere wensen voor kerstmis. Maar voor diegenen die op hun verlanglijst hebben staan ‘meer medewerkers’: kijk dan eens naar de mogelijkheden van technologie. En met behulp van die subsidie, is het niet langer de vraag óf, maar wanneer… zo geven we samen invulling aan die vanzelfsprekend inclusieve arbeidsmarkt!
Lees meer
Kennisalliantie Inclusie en Technologie (KIT) onderzocht of en hoe werkgevers Inclusieve Technologie inzetten op de werkvloer. Daarvoor ontvingen alle 104 leden van Cedris een vragenlijst, over het gebruik van inclusieve technologie binnen hun onderneming.
Lees meer
Hoe houd je medewerkers langer gezond aan het werk in fysiek zware beroepen? Bij werkontwikkelbedrijf Breda Werkt maken ze daarvoor gebruik van exoskeletten. Wat begon als een kleinschalige proef, groeide uit tot een serieuze investering in de gezondheid en het werkplezier van hun mensen. We spraken met Bram Smits (accountmanager) en René de Heer (leerwerkbegeleider groen) over hun ervaringen.
Lees meer
“Dit is eigenlijk ons domein, maar we realiseren het ons vaak niet.” Het is een veelzeggende uitspraak van een HR-professional die deelnam aan een onderzoek van Ineke van Kruining (Avans Hogeschool/ CoE BWNO /TINT West-Brabant) en Sjoerd de Vries (voorheen Saxion/TINT Apeldoorn, inmiddels Hanze). Inclusieve technologie biedt kansen voor de arbeidsmarkt. Maar dan moeten organisaties deze technologie wel (her)kennen en de meerwaarde zien. Daar ligt een kans voor HRM.
Lees meer
Waarom maken we het zo moeilijk? Wie financiering voor een innovatieve technologisch hulpmiddel nodig heeft om mee te kunnen doen op de werkvloer, belandt in een doolhof van regels, loketten en vinkjes. Je moet eerst een half jaar studeren voordat duidelijk is of in aanmerking komt voor een bril die teksten kan voorlezen of een systeem dat je spraak omzet in tekst.
Lees meer
Op driejarige leeftijd werd het duidelijk: het stotteren van Joris Castermans zou blijven. Wat volgde, was een leven vol zoeken naar manieren om verstaanbaar te blijven. “Soms zit ik echt goed vast,” vertelt hij, “en daarna kan ik weer 25 zinnen helemaal vloeiend spreken.” In 2018 leidde die ervaring tot een baanbrekend idee: Whispp, een spraaktechnologie die spreken toegankelijker maakt voor mensen die stotteren en mensen met een stembeperking.
Lees meer