Zeven jaar geleden zat ik met een collega Renço Wesseling op een terras. Tussen het speciaalbiertje en de borrelnoten ontstond een idee. We zagen een kloof – een flinke – tussen gemeenten, sociaal ontwikkelbedrijven en technologie. Iedereen leek het te missen. Dus schreven we een notitie, gaven die aan mijn directeur, en zo ontstond Lab XL.
Op dat moment was ik nog financieel beleidsadviseur. Cijfers laten kloppen, risico’s vermijden – dat was mijn wereld. Ik dacht: dit platform is tijdelijk, straks pakt “het systeem” het wel op. Nou, mooi niet dus.
De eerste jaren waren vooral praten, uitleggen, verdedigen. Want wat onbekend is, blijft onbemind. Werkgevers vroegen zich af waarom ze “iets met technologie” moesten voor mensen met een ondersteuningsvraag. Professionals vonden het spannend of gewoon gedoe. En altijd diezelfde vragen: Is er een businesscase? Wie betaalt dit? Past het in de structuur? Zulke vragen smoren vernieuwing nog voordat je iets geprobeerd hebt.
Toch dendert de trein door. Kijk naar kunstmatige intelligentie: jarenlang hoorde je er niemand over, en nu gebruikt iedereen ChatGPT alsof het er altijd al was. Zo gaat innovatie – langzaam, langzaam… en dan ineens overal.
Bij inclusieve technologie gaat dat niet vanzelf. We wachten op rapporten, commissies, garanties. Ondertussen zitten duizenden mensen thuis, terwijl de oplossingen er al zijn: een exoskelet dat zwaar werk verlicht, een bril die gebaren omzet in tekst, een tool die gesprekken toegankelijk maakt.
De vraag is niet óf er een businesscase is. De vraag is: kunnen we het ons permitteren om níet te innoveren?
Durf te pionieren. Niet wachten tot het systeem klaar is, maar het systeem uitdagen. Soms mislukt iets – prima. Dan heb je geleerd. Maar wat als het lukt?
Want wachten… dát is de échte innovatiekiller.
TINT West-Brabant heeft een pilot stressmonitoring uitgevoerd na een eerdere pilot bij Werkzaak Rivierenland onder de naam ‘Know Yourself’. In de pilot is onderzocht hoe technologie zoals de Fitbit, in combinatie met coaching, ingezet kan worden om langdurige stress bij medewerkers te helpen verminderen. Aan het experiment deden 30 deelnemers van MidZuid en Breda Werkt mee.
Lees meer
Column van Asief Habiboellah directeur van Stichting A+O Metalektro. Hij draagt als directeur – en als mens – inclusieve technologie een warm hart toe. Heeft jouw bedrijf nog koudwatervrees? Asief neemt je mee.
Lees meer
Voor werkgevers biedt de inzet van inclusieve technologie een oplossing voor de huidige arbeidskrapte. Maar hoe geef je hier als werkgever concreet vorm aan? En welke inspirerende voorbeelden bestaan er al? TINT Apeldoorn verzameld praktijkverhalen van werkgevers ter inspiratie. Dit keer is de beurt aan SDD.
Lees meer
De ‘gewoon doen, we zien wel waar het schip strandt’– mentaliteit doet tekort aan de ambities van Werkkracht. Ze weten wat ze doen, maar kaderen van tevoren niet wat de uitkomsten moeten zijn. Want zelfs als het niet werkt, leer je daar weer van. En heb je de volgende keer een betere kans van slagen.
Lees meer