Zeven jaar geleden zat ik met een collega Renço Wesseling op een terras. Tussen het speciaalbiertje en de borrelnoten ontstond een idee. We zagen een kloof – een flinke – tussen gemeenten, sociaal ontwikkelbedrijven en technologie. Iedereen leek het te missen. Dus schreven we een notitie, gaven die aan mijn directeur, en zo ontstond Lab XL.
Op dat moment was ik nog financieel beleidsadviseur. Cijfers laten kloppen, risico’s vermijden – dat was mijn wereld. Ik dacht: dit platform is tijdelijk, straks pakt “het systeem” het wel op. Nou, mooi niet dus.
De eerste jaren waren vooral praten, uitleggen, verdedigen. Want wat onbekend is, blijft onbemind. Werkgevers vroegen zich af waarom ze “iets met technologie” moesten voor mensen met een ondersteuningsvraag. Professionals vonden het spannend of gewoon gedoe. En altijd diezelfde vragen: Is er een businesscase? Wie betaalt dit? Past het in de structuur? Zulke vragen smoren vernieuwing nog voordat je iets geprobeerd hebt.
Toch dendert de trein door. Kijk naar kunstmatige intelligentie: jarenlang hoorde je er niemand over, en nu gebruikt iedereen ChatGPT alsof het er altijd al was. Zo gaat innovatie – langzaam, langzaam… en dan ineens overal.
Bij inclusieve technologie gaat dat niet vanzelf. We wachten op rapporten, commissies, garanties. Ondertussen zitten duizenden mensen thuis, terwijl de oplossingen er al zijn: een exoskelet dat zwaar werk verlicht, een bril die gebaren omzet in tekst, een tool die gesprekken toegankelijk maakt.
De vraag is niet óf er een businesscase is. De vraag is: kunnen we het ons permitteren om níet te innoveren?
Durf te pionieren. Niet wachten tot het systeem klaar is, maar het systeem uitdagen. Soms mislukt iets – prima. Dan heb je geleerd. Maar wat als het lukt?
Want wachten… dát is de échte innovatiekiller.
In de circulaire industrie is er serieuze interesse in de toepassing van inclusieve technologie. TNO start daarom samen met Saxion en andere partners drie pilots. In deze pilots wordt gekeken hoe werkzaamheden in deze sector met technologie toegankelijker gemaakt kunnen worden.
Lees meer
In deze rubriek vertellen medewerkers over hun werkzaamheden en visie op inclusie. Deze week stelt Marleen Braakhuis zich voor.
Lees meer
Zoek niet langer naar het schaap met 5 poten. De werkgever van de toekomst zoekt naar specifiek talent. Hij is nieuwsgierig hoe hij mensen met talent duurzaam kan inzetten. Hij investeert in een werkvloer met ruimte voor diverse mensen. Lees de column van Leendert Bos.
Lees meer
Hielke Bakker van Scalabor vertelt over de Grijs-app die mensen ondersteunt bij het opruimen van afval en het legen van prullenbakken.
Lees meer